Woensdagavond besloot ik àl m'n pleisterplaatsen te voorzien van een flowerpot. Geen grass met trapdoors als zijkanten maar een tafeltje met een roos in een pot. Hoe welkom kun je zijn bij zoveel vriendelijkheid? Ik startte waar Tweakstreet begon, naast Park Row in Tweakington. Ik had goeie zin en floot een deuntje.
Naar het westen en dan rechtsaf, daar ligt North End, een pleisterplaats die meer is dan een eenvoudig dak boven je hoofd als de benen zwaar worden en de sterren zichtbaar. North End is het weldoordachte eindresultaat van een combinatie van vier pleisterplaatsen tot één rustoord. De prachtige natuur is bij de bouw gespaard, het kabbelen van de beek belooft rust. Aan de achterkant begint een smal pad naar Noordpool, ooit de noordpool van Main. Daar liggen hengels klaar. North End is ook ideaal voor de liefhebber van een goed boek, in een ligstoel aan het riviertje.
Ik zag een nieuw gebouw waar eerst... North End was verdwenen, ik met stomheid geslagen: "Weg? Gewoon helemaal wèg?" Ik werd woedend, hakte als een waanzinnige kapot wat voor m'n voeten kwam: hak, flats, kledder. Aarrrggh. Dit groteske gebouw was blijkbaar belangrijker dan m'n met zorg gebouwde rustoord. Hak, flats, kledder! En: "Ho, hier schiet niemand iets mee op. Log uit, ga naar bed."
's Morgens bleek het door Giordino gebouwd te zijn. Wéér stomheid. Daar had ik mee gesproken. Dat m'n Tweakstreet misschien verlegd moest worden omdat hij... "Geen probleem," had ik gezegd, "Tweakstreek voegt zich, past zich aan. Tweakstreet dendert niet door het landschap als het resultaat van een op hol geslagen bulldozer." Even later stond er een sign met 'tijdelijk afgesloten'. Moest ik om lachen: "Wat een leuke oplossing van Giordino, dit gaat goed komen."
"Kop d'r bij houden, niet afzeiken, niet overdrijven." Ik schreef een report, een klacht. Giordino was ook online. "Maak je geen zorgen," chatte hij, "je North End is opgeslagen." "Niet zeuren Mhirr," voegde Gazeebo toe, "op een andere server hadden ze gezegd 'jammer dan', wees blij: dat ding kan zo weer ergens neergezet worden, maar niét hier."
Opgeslagen? Waarom? Ergens ànders plaatsen? Waarom? En ook: "dat ding"? Er was geen overleg geweest over de blijkbaar onmogelijke plek van North End, mij was niet verteld dat het moest 'verhuizen'. North End lag daar al tijden, actieve spelers weten dat, zie de kaart in dit topic en let op de datum. Niemand had daar moeite mee. Toch? En onbereikbaar ben ik niet. En ook: wanneer een Game Operator een gebouw aanduidt als "dat ding", zegt dat iets over die GO en niets over de kwaliteit van dat gebouw, geloof me.
"Je klacht wordt in behandeling genomen..." Geen paniek, diep ademhalen, niets aan de hand. Het lukte niet, ik begon Tweakstreet zèlf te slopen: "Voordat een ander het doet, zó heb ik tenminste de materialen nog..." Want wàt de uitkomst ook zou zijn, de schade is onherstelbaar. Hoezo een straat om projecten en gebouwen te verbinden? "Kom niet te dicht in m'n buurt... ik kan je zién!" Héé leuk, doe mee, graaf een diepe kuil, bouw een hoge muur, vraag een zone aan en ga naar je navel zitten staren. Kwaad was ik, nog steeds. Pijn in m'n buik had ik er van. Echte pijn in m'n echte buik.
's Avonds werd er vergaderd door de admins: in meerderheid -neem ik aan- werd besloten dat ik een beun kreeg vanwege het griefen van blocks in Giordino's gebouw. Regels zijn regels. Ik was stout geweest. M'n North End was 'weg' maar ik had blocks van een ander vernield: ik was een beunhaas. Gelukkig zorgde Milenco er voor dat ik weer mezelf werd, m'n virtuele zelf kon zijn; hoefde ik niet het hele eind naar 'huis' te lopen.
En nu? Net doen of er niets gebeurd is? Alles is toch weer goed? Nee. Voor wat het waard is: m'n vertrouwen ligt kapot op de grond (dat geluid als je glass stuk slaat). Ja: ik heb een wijze les geleerd. Zo'n les van 'vallen en opstaan'. Gevallen ben ik. Hard. Voorlopig blijf ik even liggen, roerloos.
Topic: Tweakstreet (Read 21838 times)
